Zevenheuvelenloop 2001
terug naar de opscheppagina

Klik hier om het verslag over de loop te lezen.

Klik op de foto's om te vergroten

De Zevenheuvelenloop een traditie die ongeveer 10 jaar geleden begonnen is met een heel klein groepje (2 man) te weten: Rob F. en Maarten. Daarna is de uitgebreid met lopers en ook meelopers (supporters). Het verschil met de supporters van vroeger en nu is dat vroeger de supporters bestonden uit lopers die geblesseerd waren en dus niet mee konden doen maar wel ingeschreven hadden. Tegenwoordig bestaan de supporters uit niet-lopers die meegaan vanwege de hoeveelheid alcohol die tijdens (voor de supporters) en na (dan doen ook de lopers weer mee) de loop genuttigd word.

Traditioneel zijn we weer met een groep lopers op 11 november 2001 weer vertrokken vanaf Den Haag CS richting Nijmegen.
Verzamelpunt is het Centraal Station in Den Haag. Het grappige is dat bij de tramhalte in mijn wijk al hardlopers voor Nijmegen staan te wachten. Iedereen kan elkaar herkennen aan de gele chip in de hardloopschoenen.
Na een uiterst gezellige (alcoholvrije) treinreis kwamen we aan op station Nijmegen waarna overloopHagenees Rob F. bij de groep kwam. Deze Beuningenaar (ook genoemd in het verslag van de Nijmeegse Vierdaagse elders op deze website) heeft het Haagse een aantal jaren geleden verlaten voor een mooi meisje en is naar het Gelderse vertrokken. Eigenlijk is hij de aanstichter van de traditie omdat hij wel een leuk gezellig loopje in de buurt wist. Met het aantal deelnemers van onze groep is in de loop van de jaren ook het aantal deelnemers aan het gezellige loopje toegenomen.

Gelukkig is onze vaste tafel bij "De Fuik" na afloop altijd voor ons vrij gebleven. Niet verder vertellen want anders kunnen we volgend jaar naar de tafel fluiten! Voor mensen die niet bij ons groepje horen: Ga NIET naar de Fuik, daar is het niet leuk!

Na de bonnen voor een t-shirt ingeleverd te hebben in de parkeergarage zijn Rob D., John en ik ons om gaan kleden. De foto dat Rob D. een witte substantie over zijn benen probeert uit te smeren heeft niets te maken met sexuele uitspattingen maar gewoon dat er geen dop op het spierensmeerseltje van John zat waardoor de hoeveelheid moeilijk te doseren was. De hoeveelheid van het spul zal dus tevens de verklaring zijn voor de goede tijd die Rob D. zal gaan lopen.
Na het omkleden was het tijd om nog de nodige liters vocht te lozen voor de start. Hiervoor had de organisatie mooie oplossingen (voor mannen) geïnstalleerd. Deze installaties zijn op de foto’s te bekijken. Wat niet op de foto’s staat zijn de mooie plaspalen (ik ben even de officiele naam kwijt) waar je met vier mannen naar elkaar  toe staat te plassen. Dit is tegennatuurlijk maar wel prettig. Je kan de tegenstander in de ogen kijken (wat tijdens het hardlopen moeilijker gaat omdat je allemaal dezelfde kant op loopt) en kunnen uitschakelen door om een hoekje over zijn schoenen te wateren wat a) niet prettig loopt en b) misschien wel disfunctionering van de chip kan veroorzaken.
Na het inleveren van de kleding bij de garderobe zijn een aantal lopers elkaar kwijt geraakt in het startvak van 1 uur en 15 minuten en startte bijna iedereen dus alleen. Gezellig hoor!

Gelukkig was ik in het gezelschap van René en Rob D. Na het afgaan van het startpistool is Rob D. al wandelend volgens een snellere route ervandoor gegaan en ging dus 5 minuten eerder over de startstreep dan wij.

Voor de leken: dit maakt dus voor de eindtijd niets uit omdat iedereen een chip aan zijn veters heeft die de nettotijd opneemt. Dus als je over de start gaat, begint de tijd te lopen en eindigt op de finish. Dit verklaart dus tevens dat John, Rob F. en ik binnen 10 seconden van elkaar finishten maar mekaar niet zijn tegengekomen tijdens het lopen.
Als we dus bij elkaar gebleven waren vanaf de start hadden we gezellig met elkaar kunnen lopen maar dit mocht helaas niet zo zijn.

Al kijkende naar de foto's valt het misschien op dat er weinig hardloopfoto's zijn gemaakt. Alleen van Rob D. en John zijn er loopfoto's te zien. Dit is te verklaren vanwege het feit dat de andere lopers zo hard voorbij de fotograaf gingen dat deze niet de tijd had om tijdig op het knopje van het toestel te drukken. Er waren dus 5 foto’s met onbekende lopers.

John ging weg op een tijd van onder de 1 uur en 11 minuten. Vorig jaar zou hij deze tijd ook al lopen en had met ondergetekende gewed voor een krat bier dat hem dit zou lukken. Vorig jaar kon hij door onvoorziene omstandigheden niet meelopen zodat de weddenschap is verplaatst naar deze Zevenheuvelenloop.
De krat bier is inmiddels bezorgd bij mij aan huis want hij heeft die tijd niet gered, bij lange na niet. Ondergetekende was zelfs 3 seconden sneller over deze 15 kilometer!
Meer achtergrondverhalen over John staan elders op deze website, lees daarvoor het verslag van de Nijmeegse Vierdaagse van 2000.

Na het lopen werd verzameld op het -voor intimi- bekende plekje waar in de openlucht omgekleed word. Daar worden de eerste biertjes opengetrokken en stinkend maar wel voorzien van schone en droge kleding gaat iedereen op weg naar de volgende etappe. De Zevenheuvelenloop is ten einde maar de Zevenheuvelenzuip begint dan.

In café de Fuik kunnen wij onze vaste stek bij het raam weer betrekken. Wat later druppelen er meer lopers binnen. Door onze fantastisch snelle tijden zijn wij voor de grote meute binnen en als eerste in de kroeg.
Later wordt de groep nog versterkt door een oude bekende, Jack met een maat van hem.
De Koninck vloeit rijkelijk en de verhalen worden steeds sterker. Helaas worden er geen weddenschappen afgesloten op tijden die de volgende keer gelopen moeten worden.
Tegen de tijd dat iedereen honger krijgt wordt nog geprobeerd bij de buren een tafeltje te reserveren. Dit is een italiaans restaurant waar wij verschillende jaren geweest zijn. Kennelijk beschikt het personeel over foto’s van ons en heeft de instructie gekregen ons niet meer binnen te laten. Hoe kan dat nou? We zijn allemaal nette jongens en misdragen ons nooit!

Na het drinkfestijn zijn we dus maar naar de MacDonalds gegaan. Onder invloed is dit eten een feest voor jong en oud.
Bij het station wordt weer afscheid genomen van Robbie F. en rolt iedereen de trein in richting Den Haag. De gesprekken ’s avonds in de trein zijn van een heel ander en bedenkelijker niveau dan die van de heenreis. Waar op de heenreis nog serieus over bouwfraude wordt gediscussieerd gaat het ’s avonds over dingen waar mannen het altijd over hebben als ze drank op hebben.
Waarschijnlijk zijn wij de allerlaatste lopers die Nijmegen hebben verlaten want op het Centraal Station is geen enkele gechipte loper meer te bekennen. De terugreis vanaf C.S. is dus ook erg rustig. Het is alweer enkele uren geleden dat het laatste biertje is gedronken dus de nadelige verschijnselen van alcoholgebruik beginnen op te treden.
Eigenlijk zou het dus praktischer zijn om de Nijmeegse heuvels te verplaatsen naar Den Haag en dan de Zevenheuvelenloop hier te houden, dat scheelt weer de reis terug.

Noot: Ter bescherming van de privacy van de personen in dit verhaal zijn de achternamen weggelaten.

De officiële Zevenheuvelen website met de uitslagen